Als kind wist ik al dat ik later met kinderen wilden werken. Ik vond dat veel volwassenen kinderen niet begrepen. Ik wilde hulp bieden die ik als kind niet had.
Omdat ik als kind mijn eigen kleur niet leefde paste ik mij aan of ging juist met mijn hakken in het zand.
Dat waren bruikbare overlevingsmechanismen, maar gelukkig werd ik er niet van. En al dacht ik dat het mij beschermde tegen gekwetst worden, werd ik dat toch.
Ik besloot het onderwijs in te gaan.
Na 15 jaar als leerkracht in alle groepen gewerkt te hebben, IB-er en coördinator hoogbegaafdheid te zijn geweest, merkte ik dat het onderwijssysteem niet meer bij mij paste. Protocollen werken niet voor elk kind.
Een IQ zegt niks over hoge cijfers.p lusgroepen draaien op I + kinderen wat zeker voor de creatief begaafden niet altijd het geval is.
Dat moet en kan anders, maar strijd voeren in het systeem gaat ten koste van jezelf.
Ik zag als moeder van een dochter met een hoog iq, TOS en zeer intuïtief begaafd de moeilijkheden
waarmee zij elke dag weer moet dealen en een zoon waarbij het cognitief zo makkelijk afgaat dat hij in groep 3 spontaan in zijn broek begon te plassen en uitging. Wat is het lastig om als vierkantje in een ronde maatschappij te leven; je eigen kleuren te leven, zonder begrip van de maatschappij waar we in leven.
Ik besloot het anders te gaan doen in mijn eigen praktijk. Hier kan ik naar het kind kijken. Naar zijn unieke kleuren en van daaruit werken. Ik kwam er al snel achter dat het niet alleen de hoogbegaafde kinderen zijn die in mijn praktijk komen, maar ook de HSP, HSS en intuïtief begaafde kinderen. Veel hoogbegaafde kinderen hebben deze eigenschap ook, dus die brug was snel gemaakt.
Ik krijg vaak de vraag: ”Ben je zelf hoogbegaafd?” Ik heb geen idee. Ik ben in ieder geval zeer gevoelig
en zoek altijd een balans tussen prikkels en rust. Op school presteerde ik gemiddeld. Ik zag het nut niet van wat we leerden. Ik voelde mij altijd dom. Wat iedereen leek te begrijpen, begreep ik niet.
Wat niemand begreep, begreep ik moeiteloos. Ik dacht teveel en te ver door. Ik ben een laatbloeier en een beelddenker. Ik heb een enorm rechtvaardigheidsgevoel en ik ben kritisch op de wereld om
mij heen. Mijn hoofd staat nooit stil en ik merk dat dit geen probleem is wanneer ik er niet altijd iets mee moet. Als ik iets niet weet of snap, ga ik tot laat in de nacht door totdat ik het van a tot z snap.
Afwisseling in mijn werk heb ik nodig.
